يا من ارجوه لكل خير ، يا اِبنُ الرضا 

روضه اي مهمانمان كن سامرا ، اِبنُ الرضا   

جامعه خواندن چه زيبا مي شود بين حرم 

شام هجران ، گوشه ي ايوان طلا ، اِبنُ الرضا  

لطف كن با بال اشك روضه دل را پر بده 

در هواي ، زخمي از زهر جفا ، اِبنُ الرضا  

با گريز روضه ات دل مي شود غرق بلا 

سامرا هم مي شود كرببلا ،  اِبنُ الرضا  

روضه خوان مي گفت جسم اطهرت تشيع شد 

جان فداي آن سر از تن جدا ، اِبنُ الرضا  

لحظه ي آخر سرت بر زانوي فرزند بود 

واي من از راس روي نيزه ها ، اِبنُ الرضا   

نيست در شانت اگر ابيات ناچيز حقير 

گوشه چشمي تا شود حقت ادا ، اِبنُ الرضا   

كاش مي شد تا بيايد مهدي صاحب زمان 

با دل غرق به خونت كن دعا ، اِبنُ الرضا