الهى يار را راضى ز ما كن

به هر جا مى رود ما را صدا كن

دل او را ز ما بشكسته ، مپسند

بر آن چه دوست دارد آشنا كن

استاد جواد حيدرى

چه بايد كرد تا يارم بيايد؟

همان كه كرده بيمارم بيايد

حبيب نازنينى كه از اول

به خود كرده گرفتارم بيايد

استاد جواد حيدرى

چه مى شد كار زشتم را نبيند؟

چه مى شد لحظه اى با ما نشيند؟

چو قصد تربت ليلى نمايد

براى همرهى ما را گزيند

استاد جواد حيدرى

اگر قسمت شود رويت ببينم

نه دور از تو ،  كنار تو نشينم

ز گلزار مصفاى وجودت

گلى از دست و از پايت بچينم

استاد جواد حيدرى

تو كه از عمر من خيرى نديدى

بده بر مردنم ديگر نويدى

آخه ترسم اگه زنده بمونم

جدا گردم ز تو با نااميدى

استاد جواد حيدرى

اين روضه ها امروز و فردا کردنش سخت است

بايد بگويم گرچه معنا کردنش سخت است

 لکنت گرفته پلک تو در بين آن کوچه

اين راز سربسته ست افشا کردنش سخت است

 چشمي که دست سنگي آن بي حيا بسته

مقداد مي دانست که وا کردنش سخت است

 دستي که بين کوچه ها از پا تو را انداخت

فهميد قدّ حيدري تا کردنش سخت است

 حالا که داري خواهشي ، تابوت مي خواهي؟

اسباب مرگ تو !؟ مهيّا کردنش سخت است

با غسل زير پيرهن فکر علي ع بودي

زخم نود روزه تماشا کردنش سخت است

داغ کبود کوچه ها آنقدر روشن بود

فهميد دست فتنه ، حاشا کردنش سخت است

یوسف رحیمی

من رفتنی هستم دگر یاور نداری

مظلوم! با مظلومه ات کاری نداری

 ا رفع زحمت کردنم چیزی نمانده

فردا در این بستر تو بیماری نداری

 مثل جنین زانو بغل کردن ندارد

خانه نشین! گیرم طرفداری نداری

 با چه دردت را بگو عیبی ندارد

وقتی که غم داری و غمخواری نداری

 وقتی که دفنم می کنی آقا بمیرم

تاریک تر از آن شب تاری نداری

 مردم اگر از تو سراغم را گرفتند

از قبر من مولا خبرداری نداری

 دیگر خداحافظ، حلالم کن علی جان

جان تو جان بچه ها کاری نداری

حامد خاکی

كريم اونه كه با سائل بشينه

كه راه و رسم هر مولا همينه

ما كه عمرى گداى خانه زاديم

اگه رو تو نبينيم كى ببينه؟

استاد جواد حيدرى

با گفتن " ربنا..." دلم میگیرد

با "حی علی العزا" دلم میگیرد

تنها نه که فاطمیه ای مادر من

هرهفته دوشنبه ها دلم میگیرد

---

هم سنگ صبور حیدری حق داری

هم دل نگران دختری حق داری

با دست شکسته شانه برداشته ای...

سخت است ولی تو مادری حق داری

---

بیچاره حسن(ع) که از درون می گرید

بر ملحفه های لاله گون می گرید

ای وای حسن وای حسن وای حسن(ع)

با دیدن درب خانه خون می گرید

---

خوردی به زمین و من عزادار شدم

با دیدن سینه ی تو بیمار شدم

با هق هق گریه های خود خوابم برد

با خس خس سینه ی تو بیدار شدم

---

نه گواه غم زهرای علی(ع) هاله ی اوست 

بلکه پیراهن او گلشن آلاله ی اوست

در و دیوار و غلاف و لگد و میخ در و...

...بی کسی های علی(ع) ضربه ي قتاله ی اوست

---

ما قدرت تهدید نداریم عزیزان

ما فرصت تجدید نداریم عزیزان

والله خرید دو کیلو پسته بهانه ست

در فاطمیه عید نداریم عزیزان

---

امروزه فقط جنگ کلام است به قرآن

نوروز هوس های عوام است به قرآن

شیرینی و آجیل و لباس نو مگیرید

 در فاطمیه عید حرام است به قرآن

استاد علي خاكساري

نصيب ما دلى بيمار دادند

كه ما را از فراق آزار دادند

از آن روزى كه ما را آفريدند

دل ما را به دست يار دادند

استاد جواد حيدرى

چي ميشه تو بگى امشب كجايي؟

چى ميشه بس كنى دورى ، بيايي؟

تو كه جات روى چشم عاشقونه

از اين صحرا به اون صحرا چرايي؟

استاد جواد حيدرى

شنيدم راحت و آروم ندارى

هميشه سر روى خاكا مى زارى

چى ميشه مشت خاكى بهر تربت

براى اين گداى خود بيارى؟

استاد جواد حيدرى

گله از خوى ليلى دارد اين دل

چو مجنون بوى ليلى دارد اين دل

ز دست دل ندارم روز آرام

هواى كوى ليلى دارد اين دل

استاد جواد حيدرى

غلام فرقه ى ليلى پرستم

كه تنها نام او بنموده مستم

اگر چه من از او دارم شكايت

چه سازم عشق او بسته دو دستم

استاد جواد حيدرى

چه حالی داده دل را دست مادر

که می شستی زدنیا دست مادر

از آن سیلی مگر چشمت نمی دید

که می جستی مرا با دست مادر

از ما چه قابل از احد داورت سلام
از انبیا و از پدر و شوهرت سلام
از حضرت مسیح بر آن یازده مسیح
وز مریم مقدس بر دخترت سلام
تا صبح روز حشر ز آباء و امهات
پیوسته بر تو و پدر و مادرت سلام
تو کیستی که حضرت جبریل بر پدر
با وحی آرد از طرف داورت سلام
شک نیست اینکه روح تمام پيمبران
آرند روز و شب همه در محضرت سلام
گردد زمام چرخ چو دستاس در کفت
دست خدا! به دست فلک‌گسترت سلام
از روح حوریان همه بر فضه‌ات درود
وز قلب قدسیان همه بر قنبرت سلام
بر زینبین و مکتب ایثار و صبرشان
بر دامن حسین و حسن‌پرورت سلام
تو کیستی که خواجۀ لولاک روز و شب
آرد به امر ذات خدا بر درت سلام
زن می‌کند سلام به شوهر عجیب نیست
گر آورد به محضر تو شوهرت سلام
گویند انبیا همه با ختم انبیا
کای ختم انبیا به تو و کوثرت سلام
تو روح پاک احمد مرسل به پیکری
بر احمد و به روح تو و پیکرت سلام
چون رو کنی به حشر شفاعت ندا دهد
بر لحظۀ ورود سوی محشرت سلام
با دست حیدریت ز حیدر کنی دفاع
بر دست‌های حیدری و حیدرت سلام
اول‌شهید راه علی، محسن تو بود
بر محسنت که گشت فدا در برت سلام
همسنگر تو کودک شش‌ماهۀ تو بود
ای مادر شهیده به هم‌سنگرت سلام
دشمن ز اشک چشم تو پیوسته بیم داشت
بر اشک‌های چشم و به چشم ترت سلام
باید شنید خطبۀ همان از زبان تو
بر منطق و به خطبه روشنگرت سلام
هر شب نهاده سر به مزار تو همسرت
پیوسته بر مزار تو و همسرت سلام
دست شکستۀ تو پر از بوسۀ نبی است
بر جای‌جای بوسۀ پیغمبرت سلام
مویت سفید گشت و سیه گشت معجرت 
بر گیسوی سفید و سیه‌معجرت سلام
در یاری علی صدف و گوهرت شکست
تا روز حشر بر صدف و گوهرت سلام
پرپر شد از تو باغ گلی بعد غنچه‌ات
بر غنچه و به باغ گل پرپرت سلام
تا جن و انس و حور و ملک زائر تواند
میثم دهد به تربت بی‌زائرت سلام

سلام ای روح قرآن سلام ای جان احمد(ص)

سلام یا پای تا سر تمام قرآن احمد(ص)

سلام ای سینه ی تو بهشت رضوان احمد(ص)

حقیقت قدر و کوثر کمال فرقان احمد(ص)

خدا مدیحت‌سرایت زبان قرآن ثنایت

هزار فردوس سائل هزار رضوان گدایت

محبتت فوق طاعت ولایتت فوق ایمان

خدای را مظهری تو کتاب را داوری تو 

وجود را محوری تو رسول را دختری تو

بهشت پیغمبری تو حقیقت حیدری تو

ائمه را مادری تو فراتر از باوری تو

تو عصمت کبریایی تو هستی مصطفایی

تو رکن رکن هدایت تو دست دست خدایی

تو جان جان رسولی فدای خاک رهت جان

چراغ ملک الهی جمال نورآفرینت

جبین نهند آسمان‌ها به روی خاک زمینت

هزار جبریل ریزد به یک دم از آستینت

شرار شمشیر حیدر خطابه ی آتشینت

جلال محو جلالت کمال مات کمالت

بهشت مشتاق قنبر فرشته خاک بلالت

کنند خیل ملایک ثنای مقداد و سلمان

به مُلک بی‌انتهای خدای عالم تو نوری

نه ‌اُم، امام‌الائمه به بامداد نشوری

تو پاکی و از پلیدی به نص تطهیر دوری

به جسم توحید روحی به قلب احمد(ص) سروری

تو مهری و در حجابی وجود را آفتابی

هماره ام‌الرسولی همیشه‌ ام‌الکتابی

تو ام‌الاسرار حقی به حق دادار منان

سلام ذات الهی به طینت و خلق و خویت

سلام احمد(ص) به حسن و سلام قرآن به رویت

نه دیده مه چشم و ابرو نه دیده خورشید رویت

دریده کوثر گریبان به شوق آب وضویت

نیاز غلمان به سویت نماز حوری به کویت

هزار فردوس و رضوان فدای یک تار مویت

فدای یک تار مویت هزار فردوس و رضوان

خدای یکتاست شاهد به پاکی و عصمت تو 

امین وحی الهی به خانه هم‌صحبت تو

تمام قرآن احمد(ص) صحیفۀ صورت تو

جهاد در راه حیدر(ع) شکوهی از غیرت تو

تو عصمت کبریایی تو مادر انبیایی

نبی بود دست‌بوست به حق که دست خدایی

تو کیستی ای علی (ع)را جلالتت کرده حیران

تویی نخستین شهیده علی (ع)ولی خدا را

تو مام اول‌شهیدی امام ارض و سما را

تو پیش موج حوادث سپر شدی مرتضی را

تو درس ایثار دادی به پایداریت ما را

شهید راه ولایت همه سپاه ولایت

قسم به قرآن تویی تو، تو دادخواه ولایت

شب عروسیت بستی همان در خانه پیمان

خدا کند صورتت را به خانه حیدر نبیند

بهشت نیلوفرت را علی(ع)، پیمبر نبیند

نشان گل‌میخ در را نگاه دختر نبیند

به کوچه آنچه حسن (ع)دید حسین (ع)دیگر نبیند

تو در جوانی خمیدی تو کوه ماتم کشیدی

تو پشت در از درونت صدای بابا شنیدی

دل نبی (ص)سوخت بر تو تن حسن (ع)گشت

مدینه دارد نشان‌ها ز تربت بی‌نشانت

مصائبت تا قیامت عیان ز قبر نهانت

دهند خرما درختان ز گریه ی دوستانت

سلام هر راست‌قامت به سر و قدكمانت

همیشه اشکت مجسم به دیده ی اهل عالم

مصائبت پاگرفته ز ریشه ی نخل میثم

که عمری از درد و داغت سروده با چشم گریان

نصيب ما دلى بيمار دادند

كه ما را از فراق آزار دادند

از آن روزى كه ما را آفريدند

دل ما را به دست يار دادند

استاد جواد حيدرى

شنيدم راحت و آروم ندارى

هميشه سر روى خاكا مى زارى

چى ميشه مشت خاكى بهر تربت

براى اين گداى خود بيارى؟

استاد جواد حيدرى

كريم اونه كه با سائل بشينه

كه راه و رسم هر مولا همينه

ما كه عمرى گداى خانه زاديم

اگه روتو نبينيم كى ببينه؟

استاد جواد حيدرى

• → صفحه بعد