رفتي و بهار خيمه را دي کردي

تمرين شهامت و وفا کي کردي

اي غيرت مردي و شرف مي بينم

شش ماهه تمام راه را طي کردي

می زند بر قلب کعبه حق به عشق تو شکاف

می کِشد دَرهم عدو را ذوالفقارت در مَصاف

جانماز راز دل را پهن کردم تا خـــــــدا

می دهد هر یا علی بوی هزاران اعتکاف

دلی که نیست در آن حبِّ مرتضی دل نیست

دمی که ناد ِ علی خوانده شیعه مشکل نیست

اگر برای علـــــــی کعبه سینه چاک زده

همین دلیل دلی بودن است  پس گِل نیست

 حسين ايماني

نزاده مادر گیتی چو مرتضی دیگر

ندیده کشتیِّ حق چون تو ناخدا دیگر

گشوده کعبه دری روی سینه اش یعنی

خداست چشم به راهـَت علی بیا دیگر

 حسين ايماني

گلبانگ محمدی

تاصوت دعا بیت خدا راپُرکرد

عطرگل لاله همه جارا پُرکرد

درکعبه شکفت تا گل روی علی

گلبانگ محمدی فضارا پُرکرد

ولایت

میلاد تومیلاد عنایت باشد

مقصود زخلقتت هدایت باشد

پیداست زمیلاد تو درکعبه علی

توحید به همراه ولایت باشد

تبریک

ایدوست بیا مدح علی را گوئیم

چون بنده سخن به وصف مولا گوئیم

هنگام ولادت علی جا دارد

تبریک ولادتش به زهرا گوئیم

در مذهب هر کس که حقيقت بين است 

ذکر صلوات بر علي شيرين است 

از راه خطا و معصيت بر گرديد 

خوشنودي صاحب الزمان در اين است 

سيد مجتبي شجاع

هرگز نرود ز سینه مان یاد علی

ضرب المثل عدالت و داد علی

هر کس به کسی خوش است در زندگی اش

ما هم به علی خوشیم و اولاد علی

بيژن ارژن

گربه‌چشم‌دل‌ ببینی‌ ، کربلا

صحـنه‌ای‌بین‌درودیـوار‌‌‌بود

برسرتیری‌که‌براصغرزدند

به گمانم تکه‌ای‌مسماربود

يا حضرت على اصغر ع

بود لبريز از مي توحيد جامت ياحسين(ع)

زان ، شهادت ريخت شهد خود به کامت ياحسين(ع)

اي که ديدي هر بلا در کربلا گفتي بلي

زان که پُر بود از ولاي دوست جامت ياحسين(ع)

هنوز نبض زمان در قيام عاشوراست

هنوز خطبه ى حق در کلام عاشوراست

زمين کرشمه کنان عاشقانه مي بالد

که ذره ذره ى خاکش به نام عاشوراست ...

آب و عطش و فرات مديون تو شد

سيراب نهال عشق از خون تو شد

در عشق چه کرده اي که از دشمن و دوست

هر کس که تو را شناخت مجنون تو شد

باب الحوائج آمده حاجت بگیرید

عیدانه از دست ولی نعمت بگیرید

شش گوشه می خواهید بسم الله امشب

از کودک اربابتان رخست بگیرید

هستم همه شب یاد تو ای شه زاده

محتاج به امداد تو ای شه زاده

ای کاش که امر فرج امضا بشود

از برکت میلاد تو ای شه زاده

سيد مجتبي شجاع

علی اصغر گلِ نشکفته ی من
الا ای طفل در خون خفته ی من
چرا دشمن به آن تیرِ سه شعبه
نمک زد بر دلِ آشفته ی من

يا حضرت على اصغر ع 

ماه رجب از ارزش و شرافت بسيار بالايي برخوردار است و اين شرافت و ارزش بدان دليل است كه اين ماه يكي از ماههاي حرام و يكي از زمانهاي ويژه‌ دعا است. بر پايه برخي از روايات اين ماه، ماه حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) است. همانگونه كه ماه شعبان ماه حضرت رسول و ماه رمضان ماه خداست در اين ماه پر فضيلت روزه و شب زنده‌ داري بسيار مورد تأكيد و سفارش قرار گرفته است به خصوص در نخستين شب آن كه يكي از شبهاي چهارگانه‌اي است كه درباره احيا وشب زنده‌ داري آن سفارشات فراواني بيان شده است. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) در مورد شرافت ماه رجب مي‌فرمايند: رجب شهر الله الاصم است و بدان سبب آن را اصم ناميدند كه هيچ ماهي به پايه عظمت آن نمي‌رسد. مردم زمان جاهليت به رجب حرمت مي‌نهادند و آنگاه كه اسلام درخشيدن گرفت بر حرمت آن افزود. بدانيد كه رجب ماه خدا، شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است

در ليلة الرغائب 

هر دم به شو رو شينم

محتاج يك برات از

دست خود حسينم

اصغر چرمى

چون عرصه ی کربلاپر از اعجاز است

شش ماهه ی من حقیقتا سرباز است

ای حرمله تیر در کمان جای بده

رویای علی اصغر من پرواز است

سعیدبابائی

قنداق على به دوش بابش دادند 
يك جام از آن باده ى نابش دادند 
چون با لب تشنه حاجت آب نمود 
با تير سه شعبه‏اى جوابش دادند 

يا على اصغر ع

در تنگناي حادثه بر لب نوا گرفت

از بي قراري‌اش دل هر آشنا گرفت

 با شوق پر کشيدن از اين خاک بي فروغ

در بين گاهواره قنوت دعا گرفت

 اعلام کرد تشنه‌ي‌ صبح شهادت است

آنقدر ناله زد که گلوي صدا گرفت

 آنقدر اشک ريخت که خورشيد تيره شد

از شرم چشم غرق به خونش، هوا گرفت

 در آخرين وداع غريبانه اش پدر

او را به روي دست براي خدا گرفت

 ناگاه يک سه شعبه سراسيمه سر رسيد

ناباورانه فرصت يک بوسه را گرفت

 تا عرش رفت مرثيه‌ي سرخ حنجرش

جبريل روضه خواند و خدا هم عزا گرفت

 از شرم چشم هاي پر از حسرت رباب

قنداقه را امام به زير عبا گرفت

 ‹شاعر نوشت از کرم دست کوچکش

آخر از او حواله‌ي يک کربلا گرفت

 یوسف رحیمی

• → صفحه بعد